معضلی به نام مدیریت سنتی
متاسفانه فوتبال ایران در سطح خرد و کلان، دچار انحرافاتی شده است. جریانات مخربی که در لابلای مسئولیت ها بوجود آمده و بلای جان کلیت آن می شود. در حقیقت این مقوله نشات گرفته از اصل مدیریت ورزش ایران می باشد. یقینا از فوتبالی که فدراسیون آن قادر به تنظیم اساسنامه ای استاندارد نیست و ریاست آن سعی در فریب فیفا دارد، نمی شود انتظار بیشتری داشت.
مختصرا اشاره ای خواهیم کرد به شرایط مدیریت مدرن روز و نتیجه گیری را به خوانندگان محترم واگذار می کنیم؛
روش مدیریت و رهبری سنتی درحال تغییر رویه به رویکرد همکارانه است؛ در این رویکرد، حالت رئیس و کارمند کمرنگ شده و جای خود را به دوستی بین مدیر و کارمند می دهد تا همکاری و ارتباط بین آن ها بیشتر و عمیق تر از حالت سنتی شود.
در روش جدید به جای داشتن سلسله مراتب در سازمان، تیم سازی و تقسیم قدرت انجام می شود و پرسنل بیشتر درگیر کار می شوند. مدیریت مدرن به سمتی می رود که در سطح گسترده تیم سازی کند تا کارمندان را به خلاقیت تشویق کند. اگر به طور موردی بخواهیم تفاوت این دو نوع مدیریت را توضیح دهیم، به صورت زیر خواهد بود:
قدرت
اطلاعات
تولید ایده
حل مسئله
تخصیص منابع
نقش ها و مسئولیت ها
حل مشکلات
بازدهی و بازخورد
۱- قدرت
مدیر سنتی باور دارد که قدرت فقط از سمت او می آید و مال اوست. اما در رویکرد جدید مدیریت مدرن، باور بر این است که قدرت فقط و فقط در یک تیم جمعی است. مدیران مدرن با تشویق مساوی تمام اعضا در هر سطحی، باعث می شوند تا راه حل از درون تیم و از بهترین ایده های آن شکل بگیرد و برای حل مسئله از روش تیمی استفاده می کند
۲- اطلاعات
نگهداری اطلاعات برای خود، نشان اصلی مدیران سنتی است. در واقع از لحاظ قدرت، داشتن اطلاعات داشتن قدرت است. مدیر سنتی فقط مواقعی اطلاعات را منتشر می کند که نیاز به آن باشد و به همین خاطر می تواند کنترل قدرت را در دست داشته باشد. برای مثال هنگام خرید نرم افزار حضور و غیاب به دوحالت میتوان از اطلاعات و گزارش های آن استفاده کرد؛ اگر پرسنل از دسترسی به اطلاعات محروم باشند، طبیعتا این مدیریت سنتی است.
۳- تولید ایده
مدیر سنتی به هیچ وجه ایده هایی که از سطوح پایین به آنها برسد را دوست ندارند و حتی شاید مسخره کنند. به عبارت دیگر تصمیم گیری در مدیریت سنتی به عهده مدیران است و بس. چراکه اطلاعات در دست آن هاست و آن ها شاید چیزی را بدانند که پرسنل از آن بی خبر هستند.
۴- حل مسئله
در روش مدیریت سنتی راه حل ها در اتاق های جلسه مدیران تصمیم گرفته می شوند و مستقیما به دست کارمندان می رسند. اما در مدیریت مدرن راهکارها و راه حل ها توسط تیم ها به صورت طوفان فکری انجام شده و توسط مدیران تنها تسهیل می شود. مدیر سنتی می داند که در بحث حل مسئله قدرت گروه و تیم بسیار زیاد است.
۵- تخصیص منابع
تخصیص منابع در مدیریت سنتی تنها زمانی است که نیاز شدید باشد و آن هم با تائید مدیران انجام می شود. اما مدیر مدرن به پرسنل خود اعتماد دارد و حتی منابع را از پیش در اختیار می گذارد. رهبران تیم ها با اعطای منابع امکان شکوفا شدن آنها را ممکن می کنند. در این صورت پروژه ها نیز سریعتر پیش می روند.
۶- نقش ها و مسئولیت ها
مدیر سنتی به چند عدد قانون و اجرای سلسله مراتب تکیه می کند. در این صورت مدیران و رهبران تیم ها مجبور به اجرای این قوانین و داشتن برخی مسئولیت ها و همچنین تحمیل قوانین و مسئولیت های دیگر به اعضا می شوند. در مدیریت مدرن کارمندان تشویق به کار با یکدیگر می شوند. اطلاعات، دانش، زمان و منابع به اشتراک گذاشته می شود. در این صورت مسئولیت ها و نقش ها درحال نوسان خواهد بود و به تکامل می رسد تا هدف اصلی که بهره وری سازمان است، محقق شود.
۷- حل مشکلات
مدیر سنتی معمولا هنگام بروز مشکل با فرد برخورد می کند و به دنبال یافتن ریشه نیست. به همین خاطر است که مدیر سنتی قادر به ریشه کن کردن مشکلات نیست و همیشه با آتش بازی می کند. اما همانطور که گفتیم، اساس مدیریت مدرن بر روی اعتماد است؛ در نتیجه به اعضای تیم ها مسئولیت های مهم داده می شود و گاهی مدیران نیز در کارها مشارکت می کنند. در نتیجه، اگر مشکلی باشد مدیر می تواند به سرعت آن را ببیند و با ریشه آن برخورد کند.
۸- کارآیی و بازخورد
اکثر سازمان هایی که مدیریت سنتی دارند، بر اساس قوانین سازمانی، بررسی های خود را سالانه یا دوسال یکبار انجام میدهند. این می تواند بر روحیه کارمندان بد باشد. چراکه بررسی های این چنینی نمی تواند کارکرد دقیق کارمند را بسنجد و حتی اشتباهات بسیاری نیز دارد.
اما در مدیریت مدرن هم پرسنل و هم مدیران به یک اندازه ارزش دارند و به یک اندازه کار می کنند. این روش، گرفتن بازخورد سریع را ممکن می کند. در این حالت انتقاد از افراد انجام می شود. در محیطی که دانش به اشتراک گذاشته می شود، اعضا همواره درحال یادگیری و رشد هستند و هرسال بهتر از قبل.
نتیجه گیری
مدیریت سنتی از شروع انقلاب صنعتی به محیط کاری به خوبی خدمت کرده است. چراکه دنیای آن زمان با امروزه بسیار متفاوت بود. اما امروزه در محیط کاری انقلابی دیگر رخ داده است که مدیریت سنتی جوابگوی آن نیست. چرا که پرسنل در سازمان از اهمیت بالایی برخوردارند و مدیر مدرن هم پرسنل را اولویت اول خود قرار می دهد.
